Muhammed Bin El-Hanifiyye’ye göre dört türlü duâ vardır:
1- Rağbet duası,
2- Rehbet duası
3- Tezarru’ duası,
4- Hafiy duası.
Rağbet duası, bir şey arzulayıp gönülden istemektir. Bunun için ellerin aya kısmı göğe çevrilir, öylece duâ yapılır.
Rehbet duası, felâket, musibet ve belâdan kurtulma duâsıdır. Bunu ilâhi dergâhe arzederken ellerin ayası yere doğru tutulur.
Tezarru’ duası, günah ve kusurlardan temizlenmek için Allah’ın kudretinin yüceliğini ve sonsuzluğunu, rahmetinin genişliğini ve azabının şiddetini idrak ederek yapılan duadır. Bu duada göz yaşı akıtılır, gerekirse serçe ve yüzük parmakları birbirlerine geçirilerek baş parmakla işarette bulunulur.
Hafiy duâ, kişinin kendi içinden geçirip yaptığı duadır. Bunda hareket halinde olan kalbdir, el ve dil değildir.[40]
[40] Mecmu’l-Fetavâ, Şerh-i Serahsî, El-Muhtesar, El-Hâkim-i Şehid.
Duada dikkati dağıtmamak gerekir
Duâ kalb huzuru isteyen bir ibâdettir. Onu yerine getirirken dikkati başka tarafa çekmek, faziletini düşürür, hattâ tam bir gaflet içinde yapılıyorsa, amacından saptırılmış olur.
Bununla beraber kendisini tam anlamiyle toparlıyamıyor, gafletten kurtaramıyorsa, yine de terketmeden yapması daha uygundur.