Fukahanın çoğuna göre, belli kalıplaşmış duaları yapmak dikkati dağıtır, kalb yufkalığını harekete geçirmez.
O bakımdan her kişi ellerini kaldırdığı anda kendi ihtiyaç ve isteklerini daha iyi bilir, ona göre hatırladığı şekilde bir duâ yapması tavsiye edilmiştir.
Namazda ise, ancak belirlenmiş, kalıplaşmış dualar yapılır, çünkü o resmiyet isteyen bir ibâdettir.[39]
[39] El-Muhit, Radiyüddin Serahsî.